آزنیک، گزارش می‌دهد؛

نوجوانان ترخیص شده از بهزیستی در دام آسیب‌های اجتماعی/ لزوم حمایت بیشتر بهزیستی بعد از 18سالگی

طبق آخرین آمار، بین ۹ تا ۱۰ هزار کودک در ۶۲۰ مرکز تحت پوشش بهزیستی مختلف نگهداری می‌شوند. اما این روزها، روند رسیدگی به نیاز های عاطفی کودکان بهزیستی بحثی است که سوالات بسیاری را در ذهن خیلی‌ها به وجود می‌آورد. اینکه نیازهای روانی این کودکان چگونه برطرف می‌شود؟ تا چه زمانی تحت سرپرستی بهزیستی هستند و تا چه وقت و چگونه مورد حمایت‌های مالی بهزیستی قرار می‌گیرند؟ سوالاتی است که در خصوص زندگی این کودکان مطرح می‌شود. در ادامه گزارش به جزییات بیشتر در اینباره می‌پردازیم.

هیچ کودکی  در بهزیستی تا قبلا از 18سالگی رها نمی‌شود

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، جوانی که بدون هیچ سرمایه اقتصادی بناست با ورود به جامعه با غول‌های بزرگی همچون گرانی دست به گریبان شود و خود را از هزار و یک آسیب اجتماعی در امان نگه دارد با چه مشکلاتی روبه رو است و سازمان بهزیستی به عنوان پدران و مادران این فرزندان چه برنامه برای این قشر از جامعه دارد؟ به گفته مدیرکل دفتر امور کودکان و نوجوانان بهزیستی، این کودکان، حداقل تا سن 18 سالگی تحت حمایت مستقیم بهزیستی هستند و از انواع امکانات آموزشی، پرستاری، نگهداری، مددکاری و روانشناسی بهره‌مند می‌شوند. زیر 18 سال، هیچ کودکی از بهزیستی ترخیص نمی شود مگر اینکه خانواده های آنان که تا به حال توانایی حمایت از کودکانشان را نداشته اند،  قادر به نگهداری آنان شوند و یا خانواده‌ای سرپرستی آنان را بر عهده گیرد. از طرفی، کودکان بهزیستی  تا 5 سال بعد از 18 سالگی تحت حمایت های مستمر و غیر مستمر بهزیستی قرار خواهند گرفت. آنها پس از 18 سالگی و در هنگام ترخیص از بهزیستی، مبلغی را از طرف این سازمان دریافت خواهند کرد که می‌توانند این مبلغ را برای زندگی مستقل یا ازدواج و... استفاده کنند.

نوجوانان ترخیص شده از بهزیستی در دام آسیب‌های اجتماعی

فرقی نمی کند که دختر باشند یا پسر، در مرکز دولتی زندگی کنند یا خصوصی، دانشگاه قبول شده باشند یا نه، آنها در هر صورت وقتی 18 ساله شدند و به سن قانونی رسیدند، از نظر سازمان بهزیستی باید زندگی مستقل را آغاز کنند. سازمان بهزیستی اما در حالی فرزندان خود را با این حال بعد از 18سالگی، در جامعه رها می‌کند که عمده نوجوانان تربیت یافته در مراکز دولتی و خصوصی بهزیستی با وجود تمام زحماتی که مربیان آنها برایشان می‌کشند، نه تنها مهارت‌های لازم برای یافتن شغلی مناسب را ندارند، بلکه فاقد بسیاری از آموزش های اجتماعی هستند و همین مساله باعث می شود که گرگ های جامعه یعنی همان باندهای مواد مخدر در کمین نوجوانان ترخیص‌شده از مراکز شبانه روزی بنشینند و نقشه های مختلفی را برای بیرون کشیدن پول این نوجوانان از دستشان و کشاندن آنها به دامان آسیب های اجتماعی بکشند. نکته مهمی که در این میان باید به آن توجه داشت این است که اگر بهزیستی بتواند شرایطی را فراهم کند که مراکز شبانه روزی دولتی و خصوصی بتوانند در دوران تربیت نوجوانان، مهارت های فردی، اجتماعی و شغلی بیشتری را به آنها بیاموزند، احتمال دچار شدن این نوجوانان به آسیب های اجتماعی کاهش خواهد یافت. البته بهزیستی وظیفه دارد برای دچار نشدن این نوجوانان به دام آسیب های اجتماعی، امکانات مناسب تری را برای زندگی مستقل آنها فراهم کند و مبلغ بالایی را هم در اختیارشان بگذارد.