پيام وزير آموزش و پرورش به مناسبت هفته بزرگداشت پيوند اوليا و مربيان
وزير آموزش و پرورش به مناسبت هفته بزرگداشت پيوند اوليا و مربيان روز گذشته دوشنبه 25 مهر ماه پیامی صادر کرد.
به نام خداوند بخشاينده و مهربان
آغاز هفته بزرگداشت پيوند اولياء و مربيان كه يادآور همياري تلاشگران عرصه مقدس تعليم و تربيت است را به شما والدين محترم، مديران و معلمان عزيز و ساير فرهنگيان گرانقدر تبريك مي‌گويم.
به لطف ايزد منان سال تحصيلي جديد پس از دو سال وقفه در آموزش حضوري، با تلاش همكاران فرهنگي و مشاركت اولياي گرامي آغاز شده است. بر خود فرض مي‌دانم كه در مطلع پيام از مجاهدت‌هاي هوشمندانه و مسئولانة تمام همكاران عزيز كه اجازه ندادند جريان تربيت در اين دو سال منقطع شود، صميمانه سپاسگزاري كنم. همچنين از زحمات مضاعف اولياي دانش‌آموزان در اين مدت قدرداني مي‌نمايم كه جلوه‌اي نو از مشاركت خانواده در امر آموزش را به نمايش گذاردند.
هفته بزرگداشت پيوند اوليا و مربيان از يك سو فرصتي براي تأكيد بر اهميت مشاركتي بودن امر تربيت است و از سوي ديگر مجالي براي بازانديشي در ساز وكارها و ابداع شيوه‌هاي نوين همياري خانه و مدرسه در راستاي تربيت دانش‌آموزاني عاقل، عالم و كوشاست.
يكي از آسيب‌هايي كه آموزش و پرورش ما بدان مبتلاست، پاره پاره شدن جريان تربيت است، به نحوي كه بخشي از تربيت را بر عهدة مدرسه و برخي را بر عهدة رسانه گذارده‌ايم و باقي را نيز به خانواده حواله داده‌ايم. تربيت يك فرآيند به هم‌پيوسته است كه قابل تفكيك از هم نيست؛ نه آموزش از پرورش جداست و نه اخلاق از دانش منفك. به تبع اين واقعيت، جدا نمودن نهادهاي تربيتي مانند خانواده و مدرسه از يكديگر نيز، جريان تربيت را مختل مي‌سازد. اگر دانش‌آموز را مانند گوي سرگردان بين خانه و مدرسه و رسانه رها كنيم، امكان تربيت يك متربيِ برخوردار از هويت يكپارچه مخدوش خواهد شد.
تبيين اين نگرش براي اصحاب تربيت بوي‍ژه اولياي دانش‌آموزان و همكاران فرهنگي از مقدمات ضروري تحول در آموزش و پرورش است، از اين رو از تمام دست‌اندركاران تربيت بوي‍ژه انجمن‌هاي اوليا و مربيان سراسر كشور مي‌خواهم كه از فرصت هفتة بزرگداشت پيوند اوليا و مربيان استفاده نمايند و با استفاده از برنامه‌هاي متنوع ترويجي و بهره‌مندي از ظرفيت صاحب‌نظران اين عرصه، اهميت مشاركتي بودن امر تربيت را براي عموم والدين و معلمان گرانقدر تبيين نمايند.
مسألة دوم، ساز وكارهاي همياري خانواده و مدرسه و چگونگي مشاركت آن‌ها در فرآيند تربيت است. به تجربه دريافته‌ايم كه ساز وكارهاي فعلي اين همياري از كارآمدي و تناسب لازم با اقتضائات زمانه برخوردار نيست. ما با سرعت به سمت جهاني جديد در حركت هستيم و مكلفيم كه فرزندانمان را براي زيست مؤمنانه و عاقلانه در دنياي جديد آماده سازيم. پُر واضح است كه استفاده از ساز وكارهاي كهنه در دنياي جديد محكوم به شكست است، از اين رو بايد ابداعاتي در امور مختلف از جمله الگوي مشاركت و تعامل اوليا و معلمان ايجاد كرد و شيوه‌هايي كارآمدتر و به‌روزتر را براي يكپارچه‌سازي جريان تربيت به كار گرفت.
انتظار مي‌رود كه در هفته پيش رو، اين پرسش را به سؤال مشترك تمام مدارس مبدل سازيم كه «چه تحولاتي بايد در روش‌هاي مشاركت خانواده در امور مدرسه رخ دهد تا جريان تربيت دانش‌آموزان تسهيل گردد و اوليا چگونه مي‌توانند مشاركت فعال‌تري در امور آموزشي – پرورشي، امور اجرايي و همچنين در نظارت بر عملكرد مدرسه داشته باشند»؟
انجمن اوليا و مربيان بايد محملي براي پاسخ به اين سؤال و پيگيري عملي آن‌ها باشد تا هر مدرسه ابداعاتي در اين زمينه را تجربه نمايد و با ديگر مدارس به اشتراك بگذارد.
در پايان از درگاه خداوند منان در پرتو پيوند خانه و مدرسه، موفقيت، سربلندي، عزت و اقتدار روزافزون براي كشور عزيزمان ايران طلب می‌نمایم.
انتهای پیام//
