به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک ، پژوهش جدیدی به سرپرستی پژوهشگران "دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند"(UMSOM) در خصوص خواب کودکان انجام شده است. این تحقیق  در مناطق خاصی از مغز که مسئول حافظه، هوش و تندرستی هستند، کودکان دبستانی که کمتر از ۹ ساعت در شب می‌خوابند، در مقایسه با کودکانی که ۹ تا ۱۲ ساعت خواب دارند، تفاوت قابل توجهی را نشان می‌دهند.

چنین تفاوت‌هایی، با افزایش مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی، اضطراب و رفتارهای تکانشی در افرادی که کمبود خواب داشتند، مرتبط بودند. خواب ناکافی با بروز مشکلات شناختی در حافظه، حل کردن مسئله و تصمیم‌گیری نیز مرتبط بود.

 

 

"آکادمی پزشکی خواب آمریکا"(AASM) توصیه می‌کند کودکان شش تا ۱۲ساله باید ۹ تا ۱۲ ساعت در شبانه‌روز بخوابند. خواب این کودکان باید به طور منظم باشد تا سلامتی مطلوبی را بدست بیاورند. هیچ پژوهشی تاکنون تاثیر بلندمدت خواب ناکافی را بر رشد عصبی-شناختی کودکان بررسی نکرده است.

پژوهشگران برای انجام دادن این مطالعه، داده‌های مربوط به بیش از ۸۳۰۰ کودک ۹ تا ۱۰ ساله را جمع‌آوری کردند. این تعداد از کودکان در مطالعه "رشد شناختی مغز نوجوانان"(ABCD) ثبت نام کرده بودند. آنها تصاویر ام‌آرآی، سوابق پزشکی و نظرسنجی‌های تکمیل‌شده توسط شرکت‌کنندگان و والدین آنها را در زمان ثبت‌نام و طی ملاقات بعدی با آنها در۱۱ تا ۱۲ سالگی بررسی کردند. مطالعه ABCD که توسط "مؤسسه ملی بهداشت"(NIH) حمایت می‌شود، بزرگترین مطالعه بلندمدت در مورد رشد مغز و سلامتی کودک در آمریکا است.

 

 

دکتر "زی وانگ"(Ze Wang)، استاد رادیولوژی تشخیصی و پزشکی هسته‌ای دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند است .  وی از پژوهشگران این پروژه است. دکتر زی وانگ در باره این پژوهش گفت: ما در ابتدای مطالعه برروی کودکانی کار کردیم که خواب ناکافی کمتر از ۹ ساعت در شب را داشتند. نتایج بدست آمده نشان داد این کودکان در مقایسه با کودکانی که عادات خواب سالم داشتند، دارای ماده خاکستری کمتری در مناطق خاصی از مغز هستند. این مناطق خاص مغز مسئول توجه، حافظه و کنترل به شمار می‌روند. تفاوت‌های بدست آمده، نتیجه‌ای نگران‌کننده به شمار می‌روند. این نتایج حکایت از آسیب بلندمدت برای کسانی بود که خواب کافی ندارند.  گروه ما برای این تحقیق 2سال وقت صرف کرد.

این یکی از نخستین یافته‌هایی است که تأثیر بلندمدت کمبود خواب را بر رشد عصبی-شناختی کودکان نشان می‌دهد. به گفته دکتر وانگ و همکارانش، این یافته‌ها از توصیه‌های کنونی مربوط به خواب در کودکان نیز پشتیبانی می‌کنند.

 

 

این گروه پژوهشی در ارزیابی‌های بعدی دریافتند که شرکت‌کنندگان گروه خواب کافی، به تدریج طی دو سال تمایل دارند کمتر بخوابند. این موضوع با ورود کودکان به سال‌های نوجوانی، امری طبیعی است. این در حالی بود که الگوی خواب شرکت‌کنندگان گروه خواب ناکافی تغییری نکرد. پژوهشگران، وضعیت اجتماعی و اقتصادی، جنسیت، وضعیت بلوغ و سایر عواملی را که می‌توانند بر میزان خواب کودک و بر مغز و شناخت تأثیر بگذارند، کنترل کردند.

وانگ ادامه داد: ما تلاش کردیم این دو گروه را تا حد امکان با هم تطبیق دهیم. این تطبیق برای آن بود تا بتوانیم تأثیر بلندمدت خواب بسیار کم بر مغز را پیش از نوجوانی بیشتر درک کنیم. برای تایید یافته‌های و بررسی این موضوع که آیا هر مداخله‌ای می‌تواند عادات خواب را بهبود ببخشد و نقایص عصبی را معکوس کند، پژوهش بیشتری مورد نیاز است.

"آکادمی پزشکی اطفال آمریکا"(AAP)، والدین را تشویق می‌کند تا عادات خواب خوب را در فرزندان خود ترویج کنند. این تشویق ها شامل قرار دادن خواب کافی در اولویت‌های خانواده و رعایت برنامه خواب منظم است.

همچنین تشویق به فعالیت بدنی هنگام روز، محدود کردن زمان استفاده از صفحه‌های نمایش و حذف کامل صفحه نمایش یک ساعت پیش از خواب از دیگر توصیه های این آکادمی پزشکی است.

"آلبرت ریس"(Albert Reece)، از پژوهشگران این پروژه گفت: یکی از یافته‌های مهم پژوهش ما به اهمیت مطالعات بلندمدت در مورد مغز کودک در حال رشد اشاره دارد. خواب اغلب در روزهای پرمشغله کودکی که پر از تکالیف و فعالیت‌های فوق برنامه است، نادیده گرفته می‌شود. اکنون می‌بینیم که این کار چقدر می‌تواند برای رشد کودک مضر باشد.

این پژوهش، در مجله "Lancet Child & Adolescent Health" به چاپ رسید.