در گفت‌وگو با آزنیک مطرح شد

بیست‌وششمین جشنواره قصه‌گویی؛ رشد کمیت، اما کیفیت نیازمند تحول است

علی خانجانی، داور نیمه‌نهایی بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی در گفت‌وگو با آزنیک از روند داوری و ارزیابی قصه‌ها، رشد کمی جشنواره و نیاز به توجه ویژه به قصه‌گویی در کشور سخن گفت.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، علی خانجانی، مدرس قصه‌گویی و داور نیمه نهایی بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی در گفت‌وگو با آزنیک، از نحوه انتخاب داوران این جشنواره و معیارهای ارزیابی قصه‌ها سخن گفت. خانجانی با اشاره به اینکه داوران نیمه‌نهایی جشنواره از میان افرادی انتخاب شده‌اند که سال‌ها در زمینه قصه‌گویی فعالیت کرده‌اند، تاکید کرد که داوران در بخش‌های مختلف، تخصص‌های خاص خود را دارند. به عنوان مثال، در صورت حضور قصه‌های علمی، داورانی انتخاب می‌شوند که در این حوزه تبحر داشته باشند.

وی ادامه داد: «در بخش ارزیابی قصه‌ها، این فرآیند در دو بخش اصلی انجام می‌شود. بخش اول مربوط به منبع انتخابی قصه‌گو است که شامل ارزیابی تطابق قصه‌ها با ارزش‌های دینی و فرهنگی کشور می‌شود. بخش دوم نیز به ارزیابی عملکرد خود قصه‌گو اختصاص دارد که شامل نحوه استفاده از زبان بدن، درونی کردن قصه، مدیریت صدا و نگاه، و تعامل با مخاطب می‌شود.»

خانجانی بر لزوم برقراری ارتباط مؤثر بین قصه‌گو و مخاطب تاکید کرد و افزود: «قصه‌گو باید قادر باشد شنونده را تحت تاثیر قرار دهد تا از این طریق تعامل دوطرفه‌ای ایجاد شود. این تعامل می‌تواند به صورت چشمی یا گفتاری و با طرح سوالات صورت گیرد.»

وی همچنین به تنوع و تخصص داوران در 11 شاخه مختلف قصه‌گویی اشاره کرد و گفت: «هر بخش داوران ویژه خود را داشت که این امر یکی از نکات بسیار مثبت جشنواره امسال بود.»

در ادامه، خانجانی در خصوص تفاوت جشنواره امسال با سال گذشته اظهار داشت: «وجه تمایز امسال، افزایش کمیت شرکت‌کنندگان بود که به حدود 34 هزار نفر رسید. با این حال، با توجه به جمعیت کشور، جوایز در نظر گرفته شده، و جایگاه ایران در عرصه جهانی به عنوان مهد قصه‌گویی، این رقم‌ها همچنان راضی‌کننده نیست.»

وی در نهایت به مساله کیفیت جشنواره اشاره کرد و گفت: «در بخش کیفی، نسبت به سال‌های گذشته با اجراهای چندان درخشانی مواجه نبودم.»

خانجانی از مسئولان فرهنگی کشور خواست تا به قصه‌گویی توجه بیشتری داشته باشند و تاکید کرد: «خداوند متعال نیز از طریق قصه‌گویی کتاب آسمانی خود را نگارش کرده است. این موضوع خود نشان‌دهنده اهمیت و تاثیر قصه‌گویی است و باید جایگاه ویژه‌ای برای آن در نظر گرفته شود.»

پایان//