آزنیک گزارش می‌دهد

تکرار چرخه خشونت در مدارس؛ تنبیه بدنی دانش‌آموزان این‌بار در کرمانشاه

با انتشار ویدئویی تازه از تنبیه بدنی دانش‌آموزان در کرمانشاه، زخم کهنه خشونت در مدارس بار دیگر سر باز کرد؛ پدیده‌ای نگران‌کننده که امنیت روانی کلاس‌های درس را با چالش جدی مواجه کرده است.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، در حالی که هنوز آثار ضرب‌وجرح دانش‌آموزان مدرسه راشدین سنندج توسط معلمی با کابل التیام نیافته، ویدئویی تازه از تنبیه بدنی سه دانش‌آموز دیگر در کرمانشاه، موجی از نگرانی و خشم عمومی را در فضای مجازی و افکار عمومی ایجاد کرده است؛ زنگ خطری دوباره برای تداوم خشونت در محیط‌های آموزشی.

ویدئوی منتشرشده، معلمی سالخورده را نشان می‌دهد که در حضور سایر دانش‌آموزان، نوجوانی را به‌صورت فیزیکی مورد آزار قرار می‌دهد. این صحنه تنها یک خشونت لحظه‌ای نیست، بلکه بازگشایی زخمی کهنه به نام «تنبیه بدنی در مدارس» است؛ رفتاری که علیرغم ممنوعیت‌های قانونی، همچنان در سایه ضعف نظارت و نبود پاسخگویی مؤثر، تکرار می‌شود.

واکنش آموزش‌وپرورش کرمانشاه؛ برخورد با متخلف وعده داده شد

در پی انتشار این ویدئو، اداره آموزش‌وپرورش ناحیه یک کرمانشاه با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: «فرد خاطی شناسایی و پرونده وی برای رسیدگی قانونی به هیأت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری ارجاع شده است.» هرچند در این اطلاعیه بر صیانت از کرامت دانش‌آموزان تأکید شده، اما بسیاری از خانواده‌ها و کارشناسان حوزه تعلیم‌وتربیت، این واکنش را ناکافی دانسته‌اند و خواستار پیگیری علنی، شفاف و بازدارنده هستند.

تحلیل یک آسیب‌شناس اجتماعی: مدرسه نباید میدان خشم باشد

دکتر امان‌الله قرایی‌مقدم، آسیب‌شناس اجتماعی، تأکید کرد: «تنبیه بدنی دانش‌آموزان، گذشته‌ای مربوط به دوران ناآگاهی است. امروز معلم باید با صعه‌ صدر و مهارت تربیتی عمل کند. گزینش معلمان نیز باید با بررسی دقیق ابعاد روانی و شخصیتی همراه باشد.»

او افزود: «معلمان متخلف یا آموزش کافی ندیده‌اند یا خود دچار اختلالاتی‌اند که برای فعالیت در فضای آموزشی مناسب نیستند. آموزش‌وپرورش باید حساسیت ویژه‌ای در جذب و تربیت نیروی انسانی داشته باشد.»

پیامدهای روانی؛ فراتر از زخم‌های جسمی

روان‌شناسان کودک و نوجوان نیز هشدار می‌دهند که آثار خشونت فیزیکی در مدارس، به آسیب‌های روانی نظیر کاهش اعتماد به نفس، ترس، انزوا و حتی ترک تحصیل منجر می‌شود. این روند می‌تواند پیوند دانش‌آموز با نظام آموزشی و جامعه را تضعیف کند.

کارشناسان تأکید دارند که برای توقف این چرخه مخرب، صرف قوانین کافی نیست؛ بلکه نیاز به شفافیت در رسیدگی، برخورد بازدارنده، مشارکت والدین، بازآموزی معلمان و ورود نهادهای نظارتی بیرونی، به‌ویژه دستگاه قضایی احساس می‌شود.

رویدادی دیگر در ایلام؛ مسمومیت معلمان با چای

در حالی که افکار عمومی هنوز از خشونت معلمان متأثر است، خبری دیگر از ایلام بر نگرانی‌ها افزوده است. در یکی از مدارس دخترانه شهرستان ملکشاهی، سه معلم پس از نوشیدن چای دچار مسمومیت شدند؛ اتفاقی که به گفته مسئولان، در پی شیطنت چند دانش‌آموز رخ داده است.

مدیرکل آموزش‌وپرورش استان ایلام با حضور در بیمارستان، از یکی از معلمان آسیب‌دیده عیادت و وعده پیگیری ابعاد حادثه را داده است. هنوز جزئیات دقیق این رویداد روشن نشده و افکار عمومی منتظر پاسخ به این پرسش‌اند: آیا این حادثه صرفاً یک شوخی کودکانه بوده یا زنگ خطر جدیدی برای امنیت معلمان و فضای مدرسه؟

جمع‌بندی: مدرسه، عرصه تربیت است، نه خشونت

وقوع پی‌در‌پی خشونت در مدارس ـ چه از سوی معلمان و چه دانش‌آموزان ـ گویای یک اختلال عمیق در فرآیندهای تربیتی و نظارتی نظام آموزشی کشور است. وقت آن رسیده که با نگاهی جدی، علمی و ساختاری، به بازتعریف جایگاه مدرسه به‌عنوان محیطی امن، انسانی و پرورش‌دهنده بپردازیم.

پایان//