آزنیک گزارش می‌دهد

افزایش نگران‌کننده ابتلا به ام‌اس در کودکان و نوجوانان

این روزها موارد ابتلا به بیماری ام‌اس در میان کودکان و نوجوانان در حال افزایش است؛ موضوعی که نگرانی‌ پزشکان و خانواده‌ها را درباره سلامت عصبی نسل جوان برانگیخته است.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، متخصصان سلامت نسبت به افزایش موارد ابتلا به بیماری «مولتیپل اسکلروزیس» یا ام‌اس در میان کودکان و نوجوانان هشدار می‌دهند. این بیماری که پیش‌تر عمدتاً در بزرگسالان تشخیص داده می‌شد، حالا در برخی از مراکز درمانی کشور، در کودکان حتی زیر ۱۰ سال نیز مشاهده شده است.

ام‌اس نوعی بیماری خودایمنی مزمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به پوشش محافظ رشته‌های عصبی (میلین) در مغز و نخاع حمله می‌کند و موجب اختلال در ارتباط عصبی می‌شود. گرچه ابتلا به ام‌اس در کودکان نادرتر از بزرگسالان است، اما بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که آمار آن در حال افزایش است.

علائم اولیه و چالش تشخیص

دکتر مریم فلاحی، متخصص نورولوژی کودکان در بیمارستان مفید، می‌گوید: «تشخیص ام‌اس در کودکان به دلیل شباهت علائم آن با بیماری‌های دیگر دشوار است. علائمی مانند تاری دید، ضعف عضلانی، سرگیجه و اختلال در تعادل ممکن است با سایر بیماری‌های عصبی اشتباه گرفته شوند.»

برخی از خانواده‌ها تا ماه‌ها متوجه وجود مشکل جدی نمی‌شوند. همین تاخیر در تشخیص می‌تواند موجب پیشرفت بیماری و ایجاد آسیب‌های دائمی در سیستم عصبی شود.

افزایش آگاهی، تشخیص زودهنگام

به گفته کارشناسان، افزایش آگاهی عمومی درباره علائم اولیه و مراجعه سریع به پزشک متخصص، می‌تواند نقش کلیدی در کنترل بیماری داشته باشد. همچنین، امکانات تصویربرداری پیشرفته مانند MRI می‌توانند در تشخیص دقیق و زودهنگام ام‌اس کمک‌کننده باشند.

نقش محیط و سبک زندگی

مطالعات علمی نشان می‌دهد که عوامل محیطی، کمبود ویتامین D، قرار نگرفتن کافی در معرض نور خورشید، آلودگی هوا و حتی مصرف غذاهای فرآوری‌شده می‌توانند ریسک ابتلا به ام‌اس را افزایش دهند. هرچند نقش دقیق این عوامل همچنان در حال بررسی است، اما تغییر سبک زندگی می‌تواند تا حدی از بروز بیماری جلوگیری کند.

درمان و کیفیت زندگی

در حال حاضر، درمان قطعی برای ام‌اس وجود ندارد، اما داروهای تعدیل‌کننده سیستم ایمنی و درمان‌های توان‌بخشی می‌توانند روند بیماری را کند کرده و کیفیت زندگی بیمار را حفظ کنند. روان‌درمانی، فیزیوتراپی و حمایت خانواده نیز نقش بسیار مهمی در بهبود وضعیت روحی و جسمی کودکان مبتلا دارند.

پایان//