آزنیک گزارش می‌دهد

وقتی موشک‌ها به موساد رسیدند و خبرنگاران ما پشت آنتن ماندند!

در بحبوحه حملات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی، ایران با پاسخی کوبنده به مقر موساد، اقتدار نظامی و امنیتی خود را به رخ کشید؛ در همان ساعات، خبرنگاران جسور صداوسیما از دل آتش و انفجار، صدای ملت را زنده نگه داشتند. اینجا جایی است که رسانه هم‌سنگر جبهه می‌شود.

در اوج حملات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی، که بسیاری از رسانه‌های جهانی یا سکوت اختیار کردند یا حقیقت را وارونه نشان دادند، خبرنگاران صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران با شجاعتی کم‌نظیر، بر خط آنتن باقی ماندند.

در ساعات اولیه حمله پهپادی به ساختمان رسانه‌ای ایران، خبرنگار شبکه خبر، شیرزن ایرانی، سحر امامی با صدایی محکم و آرامش مثال‌زدنی، اجرای زنده را ادامه داد؛ رفتاری که بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی داشت و به نماد استقامت رسانه‌ای ایران تبدیل شد.

در همان ساعات، جمهوری اسلامی ایران پاسخی کوبنده به مقر موساد در شمال فلسطین اشغالی داد؛ حمله‌ای دقیق، با پیام امنیتی روشن: «دست از خباثت بردارید، هزینه‌اش را خواهید داد.»

ایران بار دیگر نشان داد نه‌تنها در عرصه میدانی و اطلاعاتی، بلکه در جبهه رسانه نیز قدرتمند است. خبرنگاران صداوسیما، این بار نه‌تنها ناظر، بلکه بخشی از خط مقدم جهاد تبیین و روایت حقیقت بودند.

رسانه ایران، برخلاف رسانه‌های وابسته و پرزرق‌وبرق غربی، با تکیه بر باور، شجاعت و تعهد، روایت‌گر لحظات واقعی ملت است. وقتی رسانه ملی وسط انفجار و خطر، سکوت نکرد، دنیا فهمید که دوربین، سلاحی قوی‌تر از موشک است.

اما فراتر از نبرد نظامی و رسانه‌ای، در این ایام پرتنش، نباید از آسیب‌های جنگ و التهاب غافل شد؛ واقعیت این است که در هر حمله‌ای، چه مستقیم و چه روانی، آن‌که زودتر آسیب می‌بیند، کودکان‌اند. مادرانی که فرزندانشان را با دستان لرزان به آغوش می‌کشند، پدرانی که شب‌ها با نگاه مضطرب به آسمان چشم می‌دوزند، و خانواده‌هایی که با شنیدن آژیر خطر، قلبشان از تپش می‌ایستد.

در چنین شرایطی، آن‌چه بیش از هر چیز به جامعه قدرت می‌دهد، آرامش در کنار آگاهی است. رسانه ملی، ضمن انتقال حقیقت، وظیفه دارد مردم را از فضای التهاب بیرون بکشد؛ و خانواده‌ها نیز نقش مهمی در حفظ روحیه فرزندان و انسجام خانه دارند. آرامش، نخستین سنگر هر خانه است.

امروز ایران نه‌فقط در میدان و رسانه، بلکه در دل مردمش ایستاده است. هر کدام از ما، با حفظ خونسردی، تقویت همبستگی و مراقبت از خانواده‌، بخشی از این پایداری ملی هستیم.

پایان//