بازگشت به صفحه اخبار
چهارشنبه 08-05-1404
دسته بندی: اجتماعی , سلامت , فرهنگی و هنری ,
آزنیک گزارش می‌دهد

والدین نباید کودکان را محرم مشکلات خود بدانند

یک متخصص روان‌شناسی کودک هشدار داد که درد و دل والدین با فرزندان، سلامت روان آن‌ها را تهدید می‌کند و می‌تواند زخم‌های هیجانی عمیقی بر جای بگذارد؛ زخم‌هایی که تا بزرگسالی همراه فرزندان باقی می‌مانند.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، لیلا صادقی، متخصص روان‌شناسی کودک در اینباره می گوید: والدین هرگز نباید با فرزندان خود درد و دل کنند، چرا که کودکان مشاور یا درمانگر نیستند و سپردن مشکلات به آن‌ها می‌تواند مرزهای سالم رابطه والد-فرزندی را از بین ببرد. به گفته او، درددل با کودکان نه‌تنها جایگاه والدینی را نزد آن‌ها تضعیف می‌کند بلکه فشارهای روحی و روانی بزرگسالان را مستقیماً به ذهن و احساس کودک منتقل می‌کند.


وی با بیان اینکه کودکان توانایی درک و حل مشکلات بزرگ‌ترها را ندارند، ادامه داد: وقتی والدین مشکلاتشان را با فرزندانشان در میان می‌گذارند، در واقع نوعی تجاوز روانی به کودک انجام می‌دهند؛ چراکه کودک بدون آنکه ابزاری برای حل مسئله داشته باشد، احساس اضطراب، درماندگی و ناتوانی می‌کند. از سوی دیگر، کودکان مهارت مدیریت هیجانات سنگین را ندارند و نمی‌توانند ابعاد موضوع را مانند یک مشاور یا روان‌درمانگر تحلیل کنند.


صادقی افزود: والدینی که به این عادت نادرست ادامه می‌دهند، در واقع نسلی از فرزندان تربیت خواهند کرد که در بزرگسالی احتمال بیشتری دارد احساس ناامنی، اضطراب، عصبانیت یا حتی بی‌اعتمادی به والدین را تجربه کنند. به گفته او، زخم‌های روانی دوران کودکی ـ به‌ویژه آسیب‌های هیجانی ناشی از درگیری با مشکلات والدین ـ می‌تواند آثار طولانی‌مدتی بر فرد داشته باشد.


این روان‌شناس کودک در ادامه به نمونه‌ای واقعی اشاره کرد و گفت: «دانشجوی دختری داشتم که تعریف می‌کرد دوران کودکی دشواری داشته است؛ او همیشه شاهد مشاجره والدینش بود و احساس می‌کرد مسئولیت آرام کردن فضای خانه بر دوش اوست. حتی پدرش از مشکلات زناشویی خود با او صحبت می‌کرد و می‌گفت تنها به‌خاطر او این زندگی را ادامه می‌دهد. این دختر در عین حالی که دلش برای مادرش می‌سوخت، کاری از دستش برنمی‌آمد. اکنون در بزرگسالی از نقش میانجی خسته است و می‌گوید ترجیح می‌دهد تنها زندگی کند تا درگیر تنش‌های خانواده نباشد.»


صادقی در پایان خاطرنشان کرد: تحمیل نقش‌های فراتر از نقش واقعی فرزند، یعنی نقش شنونده و مشاور، بار روانی سنگینی به کودک وارد می‌کند که خارج از ظرفیت روانی اوست و می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری بر سلامت روان او داشته باشد. به همین دلیل والدین باید یاد بگیرند مسائل و نگرانی‌های خود را با افراد متخصص مانند روان‌شناس یا مشاور در میان بگذارند، نه با فرزندانشان.




پایان//