آزنیک، گزارش می‌دهد؛

راهکار موثر با کودکان لجباز/ والدین در رفتار خود با کودکان دقت کنند

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، هیچ بچه‌‌ای لجباز، غرغرو، پرخاشگر، عصبی، قهرو یا انقام‌جو به دنیا نمی‌آید. بلکه این ما والدین هستیم که با رفتارها و برداشت‌های اشتباه خودمان از تربیت بچه، موجبات لجبازی کودک را فراهم می‌کنیم. در ادامه گزارش به جزییات بیشتر دراینباره می‌پردازیم.

کودکان لجباز اغلب رفتارهایی همچون جیغ و داد زدن و کوبیدن پا بر زمین بخصوص در محیط خارج از منزل برای قانع کردن پدر و مادر از خود نشان می دهند. شروع لجبازی کودکان معمولا پس از یک سالگی بوده و در حدود سه سالگی به اوج خود می رسد. از طرفی، خیلی از ما برخلاف ادعا و سطح تحصیلاتمان، رفتار با کودک لجباز را بلد نیستیم. لجبازی کودکان با صبوری والدین و درک درست آن‌ اصلاح می‌ شود. تنها کافی است بدانیم چرا بعضی از بچه ‌ها لجبازی می ‌کنند و می ‌خواهند با این لجبازی‌ شان، چه چیزی را به ما بفهمانند یا چه چیزی را به دست بیاورند! بعد از آن خواهید دید که مشکلات خودبه ‌خود حل می‌ شوند.

علائم اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان معمولاً در سال های پیش دبستانی شروع می‌شود. بعضی اوقات ممکن است اختلال نافرمانی مقابله ای دیرتر هم مشاهده شود، اما تقریباً همیشه قبل از سال های اولیه نوجوانی مشاهده می شود. این رفتارها باعث مشکلات در درون خانواده، فعالیت های اجتماعی، مدرسه و محل کار می‌شود.

۱- اصلاح واکنش به کودک لجباز

• زمانی که با لجبازی کودک مواجه می‌شوید، سعی نکنید با بحث کردن او را متقاعد کنید. بهترین راه توجه نکردن به رفتارهای کودک و بی‌اعتنایی به او است، با این کار کودک به تدریج لجبازی کمتری ‌می‌کند. اما اگر والدین و اطرافیان کودک به صورت مداوم در برابر لجبازی کودک مقاومت کنند باعث می‌شود کودک برای اثبات حرف خودش لجبازی بیشتری کند.
• فراهم کردن شرایط محیطی ایمن برای رشد فرزندان لازم است و والدین باید محیطی دوستانه و بدون تنش و اضطراب برای فرزندان خود فراهم کنند.
• تنبیه کلامی و بدنی نه تنها باعث کاهش لجبازی کودکان نمی‌شود بلکه باعث پافشاری کودکان بر خواسته‌های خود می‌شود.
• والدین باید راهنمای مناسبی برای فرزندان خود باشند، تا فرزندان بتوانند به خوبی رشد کند و با چالش‌ها کنار بیایند.

۲- صحبت کردن

معمولا بچه‌ها اگر خواسته‌شان محقق نشود کج‌خلقی می‌کنند. اما اگر می‌خواهید کودک لجبازتان حرف‌شنوی داشته باشد، باید بدانید که علت مخالفتش چیست. زمانی که از کودک دلیل لجبازی و خواسته اش را بدانید، متوجه خواهد شد برای خواسته هایش ارزش قایئل هستید و به اندازه کافی به توجه دارید. مذاکره با کودکتان را یاد بگیرید تا به یک نتیجه مشترکی برسید.

۳- حفظ آرامش

اگر به لجبازی کودک خود با داد و بیداد پاسخ بدهید، گفت وگوی شما نتیجه‌ای نخواهد داشت و در واقع زمینه لجبازی را در کودک تقویت میکند. در مواقع عصبانیت به این فکر کنید اوکودکی نابالغ است در صورتی که شما بزرگ و بالغ هستید و این شما هستید که جریان گفت و گو را هدایت میکند. واکنش شما باید به گونه ای باشد که کودک از لجبازی خود دست بکشد.

۴- برقراری ارتباط

اگر می‌خواهید کودک لجباز شما به حرف‌تان گوش کند، اول از همه باید حرف او را بشنوید. کودکان لجباز اگر احساس کنند که قرار نیست حرف‌شان را بشنوید، ممکن است فورا حالت تدافعی به خود بگیرند. پس هروقت کودک‌تان روی انجام دادن یا ندادن کاری لجبازی کرد، به‌جای اینکه بلافاصله حکم صادر کنید و فرصت شنیده شدن را از او بگیرید، با نرمی و ملایمت به کودک خود نزدیک شوید و به یک گفت‌وگوی سالم دعوتش کنید تا او نیز بتواند علت مخالفتش را توضیح بدهد.

۵- دادن استقلال

باید یاد بگیرید به کودک حق انتخاب دهید. بهتر است بین چند گزینه موردنظر به او حق انتخاب دهید. اگر به او حق انتخاب دادید در واقع به نظرش احترام گذاشته اید. مادری که از کودک می پرسد «غذا می خوری یا نه» و پس از پاسخ منفی کودکش به او تشر می زند که باید غذا بخوری، در واقع به او حق انتخاب نداده است. انعطاف پذیری و دادن اختیار به کودک در انتخاب‌هایی که از طرف والدین پذیرفته شده است و باعث بروز مشکل نمی شود به کاهش لجبازی کمک می کند ولی در صورت بروز رفتارهای آسیب زا همراه با لجبازی، والدین باید با قاطعیت رفتار کنند.

۶- رشوه ندادن و حذف پاداش

اگر کودک برای رسیدن به مطلوب خود چه درست و چه نادرست شروع به گریه کردن و یا داد کشیدن بکند و از این راه بخواهد به خواسته ی خود برسد و والدینی که به اصطلاح حوصله ندارند با دادن امتیاز (رشوه ) به کودک، او را ساکت می کنند، باعث پرورش لجبازی در او می شوند. پس باید پدر به خصوص مادر از دادن هرگونه رشوه و پاداش به کودک خوداری کند. البته تشویق برای کارهای خوب و مثبت کودک با رشوه دادن فرق دارد.

۷- تقویت رفتار مثبت

تشویق کودکان به رشد اعتماد به نفس آنها کمک میکند. همچنین آنها را تشویق به ادامه کار در جهت اهداف خود و حفظ رفتار مثبت سوق میدهد. بنابراین از کلماتی استفاده کنید که نیاز به هیچ گونه مبارزه برای خوابیدن و خوردن غذا وجود نداشته باشد.

۸- دلیل رفتارهای خود را به کودک توضیح دهید

انتظار نداشته باشید که فرزندتان بدون هیچ توضیحی دلیل رفتارهای شما را بداند. باید به کودک توضیح دهید که دلیل محدودیت گذاری ها چیست و به او بگویید که هر رفتار بد او چه عواقبی بهمراه دارد. به فرزندتان بگویید که در هر موقعیت باید چگونه رفتار کند.

همچنین به کودک یاد دهید که تنها درصورتی به خواسته ی خود می رسد، که آن را مودبانه و محترمانه از شما درخواست کند. به این ترتیب فرزندتان یاد می گیرد که جیغ و فریاد کشیدن، تنها موجب بدتر شدن اوضاع می شود. علاوه بر این فراموش نکنید که با فرزندتان صادق و صریح باشید. مکالمه ی صادقانه موجب می شود که کودک از راه مثبتی، دلیل رفتار شما را درک کند.

۹- به فرزندتان “نه” بگویید

شما بعنوان یک والد، باید “نه” گفتن به کودک را یاد بگیرید. دلیل لجبازی بیشتر کودکان این است که والدین به خواسته های آنها نه نمی گویند. اگر فکر می کنید که فرزندتان با لجبازی می تواند به تمام خواسته های خود برسد، وقت آن است که در رفتارتان تغییراتی ایجاد کنید. به فرزندتان نه بگویید و در اینکار بسیار قاطع باشید. به این ترتیب کودک یاد می گیرد که قرار نیست با لجبازی کردن، تمام خواسته های خود را عملی کند.

۱۰- قبل از اصلاح کودک، ابتدا خودتان لجبازی را کنار بگذارید

مطمئنا می دانید که شما بعنوان والدین، بهترین و مهمترین الگوی فرزندتان هستید. پس اگر می خواهید فرزند حرف گوش کنی داشته باشید، اول از همه اصلاح را از خودتان شروع کنید و لجبازی را کنار بگذارید. شما باید به کودک لجبازتان،

 سخن پایانی

اکنون که می‌دانید دلایل لجبازی کودکتان چیست، باید بر روی رفتارها و واکنش‌‌های خود متمرکز شده و رفتارهایتان را اصلاح کنید. باید بیشتر بیاموزید و فرزندپروری صحیح را تمرین کنید.

پایان//