بازگشت به صفحه اخبار
شنبه 15-06-1404
دسته بندی: اجتماعی , بازی و سرگرمی , فرهنگی و هنری ,
در گفت‌وگو با آزنیک مطرح شد

از کانون پرورش فکری تا آموزش و پرورش؛ چه نهادی مسئول موسیقی کودک است؟

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، صابر جعفری هشدار داد که موسیقی کودک در ایران با بحران مواجه است؛ آموزش غیرتخصصی، جایگزینی سازهای واقعی با کامپیوتر و نبود حمایت نهادهای رسمی، آینده هنری و روانی کودکان را تهدید می‌کند.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، صابر جعفری در گفت‌وگو با آزنیک به بررسی وضعیت موسیقی کودک در ایران پرداخت و گفت: «امروز آهنگسازی در حوزه کودک را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. گروه نخست کسانی هستند که آگاهی و تخصص لازم دارند اما شرایط برای فعالیتشان مهیا نیست. گروه دوم، افرادی هستند که تصور می‌کنند متخصص‌اند و متأسفانه تعدادشان بسیار بیشتر است.»


 اهمیت شنیدن صدای واقعی سازها

جعفری با بیان اینکه گروه ارکست کودک باید همانند ارکست سمفونیک عمل کند، افزود: «کودک باید صدای واقعی سازها را به‌صورت واضح بشنود تا حقیقت موسیقی را درک کند. متأسفانه این روزها برخی افراد با کامپیوتر برای کودکان کنسرت برگزار می‌کنند که این موضوع برای بچه‌ها آسیب‌زاست، زیرا گوش کودک در سال‌های ابتدایی فقط برخی صداها را شناسایی می‌کند و باید با سازهای واقعی پرورش یابد.»


 کاهش نقش کانون پرورش فکری

این هنرمند با اشاره به گذشته گفت: «زمانی کانون پرورش فکری بسیار فعال بود و من هم آخرین همکاری‌ام در حوزه کودک با این کانون بود. اما امروز هزینه‌های بالای آهنگسازی کودک و نبود اسپانسر باعث شده تولیدات جدی متوقف شود، در حالی که خانواده‌ها همچنان مشتاق هستند فرزندانشان موسیقی باکیفیت بشنوند.»


 سرودهای نمایشی و آسیب‌های روانی

به گفته جعفری، برخی گروه‌های کودک و نوجوان تحت عنوان سرود فعالیت می‌کنند، اما آثارشان بیشتر استفاده ابزاری از کودکان است: «در این گروه‌ها صدای بچه‌ها با کامپیوتر تنظیم می‌شود و آن‌ها تنها لب‌ می‌زنند. چنین روندی احساس کاذب ایجاد می‌کند و در آینده می‌تواند آسیب‌های روانی به همراه داشته باشد.»


 غیبت آموزش و پرورش در موسیقی کودک

او با انتقاد از بی‌توجهی نهادهای رسمی گفت: «هیچ نهادی جز آموزش و پرورش نمی‌تواند در حوزه موسیقی کودک ورود کند، اما متأسفانه تمایلی هم وجود ندارد. سالانه حدود ۲۰۰ دانشجو در این حوزه فارغ‌التحصیل می‌شوند، اما حتی یک نفر جذب آموزش و پرورش نمی‌شود. اگر در هر مدرسه یک معلم متخصص موسیقی کودک حضور داشت، آموزش موسیقی از پایه و به شکل اصولی نهادینه می‌شد؛ همانند کشورهای پیشرفته دنیا.»

جعفری افزود: «در حال حاضر در تهران نهایتاً ۵ آموزشگاه یا معلم متخصص موسیقی کودک وجود دارد و این کمبود نشان‌دهنده وضعیت بحرانی آموزش در این حوزه است.»


 لزوم تشکیل انجمن موسیقی کودک

این آهنگساز در پایان تأکید کرد: «چندی پیش کانون پرورش فکری نشستی برگزار کرد و از فعالان این حوزه تقدیر شد، اما خروجی مشخصی نداشت. امیدوارم نهادی رسمی یا انجمنی تخصصی تشکیل شود تا معلمان موسیقی و مربیان سرود که به‌درستی فعالیت می‌کنند سازماندهی شوند و مسیر فرهنگ‌سازی و استانداردسازی آموزش موسیقی کودک در سراسر کشور فراهم شود.»





پایان//