آزنیک گزارش می‌دهد

بیش از ۹۰ درصد کودکان به بازی‌های ویدئویی روی آورده‌اند

اعتیاد به معنای هرگونه وابستگی فیزیولوژیکی به مواد مخدر و الکل است که این اصطلاح امروزه در زمینه بازی‌های کامپیوتری کودکان و نوجوانان نیز استفاده می‌شود. در ادامه گزارش به جزییات بیشتر دراینباره می‌پردازیم.

 به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، از سال ۲۰۱۸ مفهوم اعتیاد به بازی ویدئویی وارد مفاهیم دنیای سلامت شد. اهمیت این مفهوم وقتی زیاد می شود که بدانید، امروزه بیش از ۹۰ درصد کودکان بازی های ویدئویی انجام می دهند. در حالی که متاسفانه کودکان زیر ۱۸ سال ۸/۵ درصد بیشتر در معرض اعتیاد به بازی های ویدئویی هستند. همچنین شیوع این اعتیاد میان آنها حدود ۲۰ درصد است. در اعتیاد به بازی های کامپیوتری، کودک و یا نوجوان زمان زیادی را به انجام بازی‌های آنلاین اختصاص می‌دهد و ممکن است به دلیل افراط در این کار دچار برخی عارضه‌های جسمی و روانی گردد. بر اساس آماری، بیشتر کودکان و نوجوانان به منظور فرار از دنیای واقعی به این بازی‌ها پناه می‌برند. بر اساس نظریه سازمان بهداشت جهانی، اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای، یازدهمین مرحله از اختلالات مربوط به الگوهای رفتاری است که ممکن است در پی آن کودکان و یا نوجوانان دچار اختلالات رفتاری و روانی شوند. نتیجه این نوع اعتیاد این است که تمام فکر کودک معطوف به بازی‌های کامپیوتری می‌باشد و همین مساله او را از انجام دیگر کارها از جمله درس خواندن باز می‌دارد. 

ترک اعتیاد بازی آنلاین و وابستگی بسیار سخت است. مهم‌ترین دلیل دشواری ترک عادت، انکار وابستگی است. اولین قدم برای درمان اعتیاد به بازی‌های آنلاین، آگاهی ما از وابستگی است. 

کودکان و نوجوانان به راحتی پذیرای چنین تغییری نیستند. اگر به عنوان والد در حال مطالعه‌ی متن هستید و خواهان درمان اعتیاد به بازی‌های آنلاین در کودکتان، چند توصیه برای شما داریم: 

درمان اعتیاد به بازی‌های آنلاین در کودکان و نوجوانان: 

1.     قبل از اینکه به سراغ حذف بازی‌های آنلاین بروید، رابطه‌ی خود را با فرزندتان بهتر کنید. وقت بیشتری با هم صرف کنید. بیشتر ابراز محبت کنید. عوامل افزایش صمیمیت در رابطتان را تقویت کنید. 

2.     تفریح فراموش نشود. تفریح و سرگرمی و بازی در زندگی همه‌ی ما نقش پررنگی دارد. در هنگام تفریح و بازی خستگی جسمی و روانی برطرف می‌شود. امکان خلاقیت و سازندگی فراهم می‌گردد. ترجیحاً تفریح خانوادگی و گروهی و همراه با هیجان‌های مثبت باشد. در تفریح به نیازهای هر یک از اعضای خانواده توجه شود. در هفته یک روز یا حداقل چند ساعت مخصوص تفریح و سرگرمی باشد. 

3.     قانون گذاری کنید: با کودک یا نوجوان خود صحبت کنید که در هفته چه زمان‌هایی و به چه میزانی حق استفاده از بازی‌های آنلاین را دارد. اگر از قوانین سرپیچی کند با چه پیامدهایی مواجه خواهد شد. توجه کنید در قانون‌گذاری، شما راهنمای فرزندتان هستید. قوانین تأمین‌کننده‌ی منافع کودک شما است. شما در جهت مراقبت از او چنین قوانینی را وضع کرده‌اید. با قانون‌گذاری قرار نیست به والدینی خشمگین و کنترل‌کننده تبدیل شوید. اگر خانواده‌ی شما در قانون‌گذاری ضعیف عمل می‌کند، بهتر است این موضوع را حل و فصل نمایید. 

4.     به فرزندتان مسئولیت و حق انتخاب دهید. این‌گونه هم پاسخگوی نیاز او به استقلال‌طلبی هستید و هم اینکه او بعد از انجام دادن کار، احساس مثبتی خواهد داشت. 

5.     حضور کودک و نوجوان در جمع‌های سالم و متنوع، به او فرصت بودن در تعاملات اجتماعی سازنده را می‌دهد. نیاز او به ارتباط برطرف می‌شود. در گروه‌های مختلف فرصت یادگیری مهارت‌های اجتماعی نیز برای او مهیا می‌شود. فراموش نکنیم که انسان‌ها در گروه رشد می‌کنند. 

پایان//