به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، چند روز پیش، جامعه فرهنگی و آموزشی ایران با خبری تلخ روبه‌رو شد؛ ثمینه باغچه‌بان، نویسنده، مترجم، پژوهشگر و از پیشگامان آموزش کودکان ناشنوا در ایران، در روز چهارشنبه ۲۶ شهریور در سن ۹۷ سالگی چشم از جهان فروبست. پیکر او روز جمعه ۲۸ شهریور از مقابل مدرسه ناشنوایان باغچه‌بان در تهران با حضور شاگردان، همکاران و جمعی از اهالی فرهنگ تشییع شد.
ثمینه باغچه‌بان در خانواده‌ای رشد یافت که نامش با تاریخ آموزش نوین در ایران گره خورده است. پدر او، جبار باغچه‌بان، پایه‌گذار نخستین کودکستان در تبریز و نخستین مدرسه ناشنوایان در ایران بود. مادر او نیز زنی فرهنگی و یار همیشگی جبار باغچه‌بان در مسیر اصلاحات آموزشی محسوب می‌شد. در چنین محیطی، ثمینه از کودکی با مفاهیم آموزش، تربیت و ادبیات خو گرفت و مسیر حرفه‌ای زندگی‌اش را در همان جهت ادامه داد.
ثمینه باغچه‌بان سال‌ها در حوزه ادبیات کودک و نوجوان فعالیت کرد. آثار او همواره بازتابی از دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی‌اش بود؛ آثاری که نه تنها کودکان بلکه والدین و مربیان را نیز تحت تأثیر قرار داد. از میان آثار شاخص او می‌توان به این موارد اشاره کرد:
بسیاری از این آثار توسط شورای کتاب کودک معرفی و تقدیر شده‌اند و همچنان در کتابخانه‌ها و مدارس مورد استفاده قرار می‌گیرند.
یکی از بزرگ‌ترین میراث‌های ثمینه باغچه‌بان، تلاش‌های بی‌وقفه او در عرصه آموزش استثنایی است. او نه‌تنها ادامه‌دهنده راه پدرش بود، بلکه با تألیف و ترجمه کتاب‌های آموزشی، روش‌های نوین تدریس و ارتباط را برای کودکان ناشنوا معرفی کرد.
او معتقد بود که کودکان ناشنوا نیز همانند دیگران حق دارند در جامعه بدرخشند و با دسترسی به آموزش برابر، توانایی‌هایشان شکوفا شود. در همین راستا، سال‌ها با مدرسه باغچه‌بان همکاری داشت و با عشق و دلسوزی به کودکان کم‌شنوا و ناشنوا خدمت کرد.
ثمینه باغچه‌بان، علاوه بر کارهای آموزشی و ادبی، به‌عنوان چهره‌ای الهام‌بخش در جامعه شناخته می‌شد. او با وجود سالخوردگی، تا آخرین سال‌های عمرش پیگیر فعالیت‌های فرهنگی و دغدغه‌مند در حوزه کودکان بود. نسل‌های مختلفی از معلمان، مربیان و خانواده‌ها، او را نه تنها به‌عنوان نویسنده، بلکه به‌عنوان الگویی از عشق به انسان و فرهنگ به یاد خواهند داشت.
مراسم تشییع پیکر ثمینه باغچه‌بان روز جمعه ۲۸ شهریور ۱۴۰۴ از مقابل مدرسه ناشنوایان باغچه‌بان برگزار شد؛ مدرسه‌ای که نماد راهی است که خانواده باغچه‌بان برای توانمندسازی کودکان ناشنوا بنیان نهادند. حضور پرشور همکاران فرهنگی، شاگردان سال‌های دور و نزدیک و فعالان حوزه آموزش استثنایی نشان از جایگاه والای او در جامعه داشت.
ثمینه باغچه‌بان، همچون پدرش، نقشی بی‌بدیل در تاریخ آموزش ایران بر جای گذاشت. او نشان داد که فرهنگ و آموزش دو ستون اصلی جامعه‌اند و اگر با عشق و مسئولیت پی گرفته شوند، نسل‌های آینده را می‌توان به سوی روشنی رهنمون کرد. آثار او همچنان در دسترس کودکان و مربیان است و راهش در حافظه جمعی جامعه فرهنگی ایران جاودانه خواهد ماند.
پایان//
آخرین اخبار
نسل آینده سفیران انرژی می‌شوند: طرح ملی «سبا» با محوریت کودکان و بانوان برای بهینه‌سازی مصرف برق
طرح ملی «سبا» با محوریت بانوان...
1404-07-27
اختتامیه سیزدهمین دوره مسابقات «آماده» در اردوگاه مهربندر انزلی برگزار شد/ تیم گلستان قهرمان سیزدهمین دوره
سیزدهمین دوره مسابقات آماده با...
1404-07-24
ورود فناوری به میدان امداد: آموزش‌های امدادی با عینک واقعیت مجازی در مسابقات کشوری «دادرس»
در رویدادی نوآورانه و برای دوم...
1404-07-23
کم‌توجهی به موسیقی کودک و نوجوان ادامه دارد؛ آینده‌سازان را جدی بگیریم
ابوالفضل قاسم شیرازی، آهنگساز...
1404-07-22
تیراژ کتاب کودک و نوجوان به تک‌نسخه رسیده؛ راه نجات در نسخه دیجیتال است
به گزارش پایگاه تحلیلی ـ خبری...
1404-07-22