صداپیشۀ مجموعه عروسکی «هادی و هدی» گفت: اصلاً فکر نمیکردم، هادی و هدی کار ترسناکی باشد اما اخیراً یکی از دهه شصتیها به من گفت که تصویر این عروسکها در پسزمینهای سیاه بسیار ترسناک بود.
به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیکبه نقل از ایرنا سوسن مقصودلو با اشاره به این نکته که تصور مخاطب از یک مجموعه با تصور سازندگان لزوما در یک راستا قرار نمی گیرد، بیان کرد: اصلاً فکر نمیکردم هادی و هدی کار ترسناکی باشد. به تازگی یکی از دهه شصتیها با من صحبت میکرد و به من گفت تصویر این عروسکها در پسزمینهای سیاه بسیار ترسناک بود! از شنیدن این حرف بسیار تعجب کردم اما بعد دیدم که درست است و این نمایش از دید یک بچه میتواند بسیار ترسناک باشد.
بازیگر مجموعه گلاب بپاش (سعید نیکپور ۱۳۶۴) در پاسخ به این پرسش که آیا در تمام این سالها واکنشی مطرح نشده است که نشان دهد کودکان دهه ۶۰ از برخی مجموعههای تلویزیونی میترسیدند، گفت: احتمالاً چنین گلایه و شکایتی نبوده که این کارها انجام میشده است وگرنه اگر بد بود و بازخوردهای بدی داشت پخش نمیشد.
وی افزود: البته هادی و هدی آن زمان به نظرم کاری قابل دفاع و نو بود . اردشیر کشاورزی (کارگردان اثر) و تیمی که جمع شده بودند دیگر تکرار نمیشوند. آنها آدمهای قدری در کار خود بودند. اما در هر کاری چالههایی هست که باید بررسی و بهدرستی پر شوند و اینگونه است که پیشرفت صورت میگیرد. هر کاری پس از آن باید آسیبشناسی و روی آن فکر شود که این کار را کردیم و موفق بود و نمره ۲۰ گرفت برای این که بهتر شود چه باید کرد؟
مانند بسیاری از هنرمندان در حال استراحت هستم
بازیگر سریال خانه ما (مسعود کرامتی ۱۳۷۹) در توضیح زندگی این روزهای خود گفت: این روزها مانند بسیاری از هنرمندان در حال استراحت هستم. من بیشتر در رادیو مشغول کارم بودم و کارهایی انجام میدادم که در فضای مجازی قابل انعکاس باشد. مجموعه داستانی داشتم به نام درامهای تلفنی که آن را با کمک حدود ۴۰ هنرمند به شکل صوت درآوردم. یعنی به این شکل که به دلیل کرونا آنها در خانه خودشان صدا را ضبط میکردند. این کار تلفنی بود و شخصیتها باهم صحبت میکردند و سپس تکتک برای من میفرستادند.
وی افزود: سعی کردم از هنرمندان پیشکسوت که مردم از صدای آنها خاطره دارند، استفاده کنم . سپس مقداری پادکست از قصههای کهن ایرانی ضبط کردم که آنها هم در دنیای مجازی منتشر شد.
کار کودک پتانسیل فانتزیهای بسیاری دارد
بازیگر مجموعه تلویزیونی قصههای تابهتا (مرضیه برومند ۱۳۷۳-۷۴) در پاسخ به این پرسش که چرا به کار در حوزه کودک علاقه داشته است، گفت: بخشی از کار در حوزه کودک اتفاق است و بخشی هم به کاراکتر و صدا و فیزیک یک بازیگر ربط پیدا میکند.
ضمن این که من هم مانند بسیاری از آدمها، بچهها را دوست دارم و احساس میکنم که میشود خلاقیت زیادی در این عرصه به خرج داد. کار کودک فانتزیهای زیادی دارد و این بخشی است که کار در این حوزه را برای من دوستداشتنی کرده است.
سوسن مقصودلو (زاده ۱۳۳۶ رشت) مدرس، گوینده و بازیگر پرسابقهٔ تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است.
وی کار بازیگری را از سال ۱۳۵۵ با بازی در نمایشِ «داستانی نه تازه» با کارگردانی داریوش فرهنگ آغاز نمود.
مقصودلو دانشآموختهٔ «کارشناسی نمایش» از دانشکده هنرهای زیبا است. وی علاوه بر بازیگری در عرصه گویندگی نیز فعال و موفق بودهاست. از میان آثار مشهورش میتوان به گویندگی در نوار قصههای شاپرکخانوم، ترب، ماه و پلنگ و شازده کوچولو اشاره کرد.
