دبیر سی‌اُمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان در گفت‌وگو با آزنیک مطرح کرد

پشت پرده برگزاری سی‌اُمین جشنواره تئاتر کودک؛ از بحران بودجه تا دفاع از کیفیت

وقتی برخی منتقدان جشنواره‌های کودک و نوجوان را «جشنواره‌هایی برای رفع تکلیف» می‌خوانند، آزاده انصاری، دبیر سی‌اُمین جشنواره بین‌اللملی تئاتر کودک و نوجوان، امسال را فرصتی می‌داند برای تغییر این ذهنیت؛ سالی پر از بحران، اما با این ادعا که می‌توان حتی در دشوارترین شرایط هم برای کیفیت جنگید.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، آزاده انصاری، دبیر سی‌اُمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، در گفت‌وگو با آزنیک، ضمن پاسخ به انتقادهایی مبنی بر «فرمالیته بودن» جشنواره‌های حوزه کودک و نوجوان، تأکید کرد که سیاست اصلی این دوره بر ارتقای کیفیت آثار و حضور تولیدات شاخص سال بوده است.

تأکید بر هویت مستقل جشنواره کودک و نوجوان

انصاری با بیان اینکه «ماهیت این جشنواره با سایر رویدادهای نمایشی متفاوت است»، گفت:«جشنواره ما مخصوص کودکان و نوجوانان است؛ بنابراین جنس تولیدات و معیارهای انتخاب آثار نیز با جشنواره‌های دیگر تفاوت دارد. ما با مخاطبی روبه‌رو هستیم که نیازمند محتوای تخصصی و باکیفیت است.»

فرایند انتخاب آثار؛ بازتابی از حال و روز تئاتر کشور

به گفته او، جشنواره تنها خروجی یک هفته‌ای نیست، بلکه «نتیجه روندی است که در طول سال طی می‌شود». وی توضیح داد:«اساس سیاست‌گذاری این بوده که آثار تولیدشده در یک سال گذشته وارد جشنواره شوند. شوراهای انتخاب از میان آثار سال، بهترین‌ها را برگزیدند. امسال همچنین بخشی با عنوان تازه‌های تولید اضافه شد تا آثاری که زمان اجرای عمومی آن‌ها جابه‌جا شده بود، امکان حضور در جشنواره را پیدا کنند.»

او تأکید کرد که کیفیت آثار مستقیماً به وضعیت کلی تئاتر کشور وابسته است:«شرایط اقتصادی، اجتماعی و مالی بر حال تئاتر اثر می‌گذارد. با وجود این محدودیت‌ها، تلاش کردیم با بهره‌گیری از نظر متخصصان، گلچینی از بهترین تولیدات سال را در جشنواره داشته باشیم.»

بخش مهمان؛ ویترین تنوع و کیفیت

در پاسخ به نقدهایی مبنی بر اینکه «آثار بخش مهمان قوی‌تر از بخش مسابقه‌اند»، انصاری توضیح داد: «به‌جز یک اثر، سایر کارهای بخش مهمان در فرایند فراخوان شرکت نکرده بودند. از ابتدا تصمیم داشتم در بخش مهمان از آثاری استفاده کنیم که هم تنوع ژانری داشته باشند و هم از نظر کیفیت حرفی برای گفتن. اینکه برخی این آثار را قوی‌تر می‌دانند، برای من خوشحال‌کننده است، زیرا نشان می‌دهد انتخاب‌ها درست بوده است.»

همدان؛ ظرفیت تبدیل شدن به قطب منطقه‌ای

انصاری در پاسخ به پرسشی درباره «پایگاه دائمی بودن همدان» برای این جشنواره گفت:«همدان این ظرفیت را دارد که نه‌تنها قطب تئاتر کودک و نوجوان ایران، بلکه قطب منطقه باشد؛ اما به شرط آنکه مسئولان به‌جای شعار، به‌صورت عملی پای کار بیایند. زیرساخت‌ها باید تقویت شود؛ از ساخت سالن‌های استاندارد تا حمایت مالی و ایجاد کمپانی‌های حرفه‌ای.»

او همچنین از وعده ساخت «پردیس تئاتر کودک و نوجوان» در همدان توسط مسئولان خبر داد و آن را «نویدبخش روزهای روشن برای تئاتر کودک» دانست.

چرا جشنواره نباید سیّار باشد؟

در پاسخ به این پیشنهاد که جشنواره در شهرهای مختلف گردش کند، انصاری گفت:«این نگاه قابل بررسی است، اما برند جشنواره باید تثبیت شود. پراکندگی مکانی ممکن است به هویت برند آسیب بزند. پایداری جشنواره زمانی معنا پیدا می‌کند که دبیرخانه دائمی داشته باشد و فعالیت‌های پژوهشی و آموزشی فقط محدود به هفت روز جشنواره نباشد.»

سال سخت، اما ایستاده تا پایان

انصاری درباره سختی‌های برگزاری این دوره گفت:«امسال شرایط بسیار پیچیده‌ای داشتیم؛ از مشکلات مالی تا شرایط منطقه‌ای و حتی احتمال تعویق یا جابه‌جایی جشنواره وجود داشت. اما به‌محض پذیرش مسئولیت، خودم را موظف می‌دانستم که جشنواره در بهترین شکل ممکن برگزار شود. سخت گذشت اما خوشحالم که امروز نیمی از مسیر را پشت سر گذاشته‌ایم.

پایان//