رابطه امن بین خانواده و نوجوان

در ویدئوهای قبلی در مورد خودمختاری در نوجوانان صحبت کردیم؛ علاوه بر این مورد، نباید نیاز مهم دیگر دوره نوجوانی را که نیاز
به یک رابطه امن است را فراموش کنیم. در این ویدئو در مورد رابطه امن در نوجوانان صحبت می کنیم.
مهم است که ما برای نوجوان مان در دوران نوجوانی، یک پایگاه ایمن باشیم و به آنها اجازه دهیم در سایه ی این پایگاه ایمن به
اکتشاف خود، دیگران و جهان بپردازند؛ ما باید یک پناه گاه امن را فراهم کنیم تا اگر جوان ما نیاز به کمک و همدلی ما داشت، یا اگر
نیاز داشت احساسات، امیال، آرزوها و... او دیده بشوند، بتواند به این پناهگاه، پناه بیاورد و نیاز های دلبستگی خودش را ارضا کند.
گاها والدین این اشتباه را مرتکب می شوند که فک می کنند چون جوان ما در حال بزرگ شدن و مستقل شدن هست، دیگر به ما
نیازی ندارد و لمس و ارتباط فیزیکی با نوجوان را قطع می کنند؛ حتی گفت و گوها با او نیز کمتر می شود و احساس می کنند که
باید نوجوان را به سمت مستقل شدند هل بدهند.
این خوب است که جوان را در مسیر مستقل شدن قرار دهیم، اما اگر نیاز به رابطه ی امنی که در آن نوجوان این احساس را داشته
باشد که بدون قید و شرط دوست داشته می شود، مورد پذیرش قرار می گیرد و حمایت های همدلانه را دریافت می کند، را نادیده
بگیریم، دیگر نوجوان ما نمی تواند استقلال را به درستی به دست بیاورد!
بنابراین باید به این نیاز مهم حواس مان باشد و تعادلی ایجاد کنیم بین نیاز به استقلال در نوجوان و نیاز به رابطه ی امن، تا در بین
این دو مورد حرکت کند و در طی مسیر نوجوانی، علاوه بر کسب استقلال از رابطه ی امن و ایمن هم برخوردار شود و با سلامت
روان این دوره را پشت سر بگذارد و وارد دوره بزرگسالی شود.
پیشنهاد می کنیم برای توضیحات کامل تر، ویدئوی این پست را از دست ندهید.