الهه موچانی در گفت‌وگو با آزنیک

«غول خمیازه‌ای»؛ روایتی نمایشی از احساسات پنهان کودکان

الهه موچانی، نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر و مدرس نمایش خلاق، با سال‌ها فعالیت تخصصی در حوزه تئاتر کودک و نوجوان، تازه‌ترین اثر خود با عنوان «غول خمیازه‌ای» را با تمرکز بر پیوند آموزش، خلاقیت و رشد روانی کودکان روی صحنه برده است.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، الهه موچانی، نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر و مدرس نمایش خلاق، با سال‌ها فعالیت تخصصی در حوزه تئاتر کودک و نوجوان، تازه‌ترین اثر خود با عنوان «غول خمیازه‌ای» را با تمرکز بر پیوند آموزش، خلاقیت و رشد روانی کودکان روی صحنه برده است.

موچانی که مدیریت آموزش و تدریس تخصصی کودک و نوجوان را در مجموعه «صحنه آبی» برعهده دارد، در گفت‌وگو با آزنیک بیان کرد: تئاتر صرفاً نه یک اجرای نمایشی، بلکه فرآیندی تربیتی، تجربه‌محور و اثرگذار برای کودکان و نوجوانان می‌داند. به گفته او، این نگاه در شکل‌گیری نمایش «غول خمیازه‌ای» نقشی اساسی داشته است.

ایده این نمایش از مواجهه نزدیک با دنیای درونی کودکان شکل گرفته؛ دنیایی پر از احساساتی که اغلب نادیده گرفته می‌شوند. «غول خمیازه‌ای» در این اثر، شخصیتی ترسناک یا منفی نیست، بلکه نمادی از احساسات سرکوب‌شده‌ای مانند خستگی، بی‌حوصلگی، ترس یا سردرگمی است که در صورت بیان‌نشدن، بزرگ و سنگین می‌شوند. این نمایش تلاش می‌کند فضایی امن برای گفت‌وگو درباره احساسات بسازد و به کودک و نوجوان کمک کند تا تجربه‌های درونی خود را به رسمیت بشناسند.

کار با بازیگران کودک، به گفته این کارگردان، یکی از چالش‌برانگیزترین بخش‌های تولید بوده است. ایجاد تعادل میان آزادی و خلاقیت کودکانه از یک‌سو و نظم و تعهد صحنه‌ای از سوی دیگر، نیازمند همراهی و هدایت‌گری مداوم بوده است. موچانی تأکید می‌کند که هدف او این بوده که کودکان نمایش را «زندگی کنند»، نه اینکه صرفاً دیالوگ‌ها را حفظ و اجرا کنند؛ رویکردی که اگرچه زمان‌بر است، اما به اجرایی صادقانه‌تر و باورپذیرتر منجر می‌شود.

این اثر نمایشی در شرایطی تولید شده که تئاتر کودک همچنان با محدودیت‌های مالی، امکاناتی و نگاه‌های غیرتخصصی مواجه است. با این حال، گروه اجرایی «غول خمیازه‌ای» تلاش کرده‌اند کیفیت آموزشی و هنری کار را حفظ کنند. در این مسیر، حمایت و همراهی وحید معینی دانشمندی، مدیر مجموعه صحنه آبی و تهیه‌کننده اثر، نقشی مهم در تداوم پروژه داشته است؛ حمایتی که فراتر از تأمین امکانات، بر اعتماد به مسیر تئاتر کودک استوار بوده است.

موچانی با اشاره به وضعیت تئاتر کودک و نوجوان در ایران، معتقد است این حوزه در حال گذار است، اما همچنان با چالش‌هایی جدی روبه‌روست. به گفته او، بخشی از آثار نمایشی کودک با تمرکز صرف بر گیشه و سرگرمی زودگذر تولید می‌شوند، در حالی که جریان تازه‌ای در حال شکل‌گیری است که کودک را مخاطبی جدی و آگاه می‌بیند. «غول خمیازه‌ای» تلاشی است در همین مسیر؛ نمایشی که به‌جای پیام‌دادن مستقیم، بر کیفیت، صداقت و ارتباط عاطفی با کودک تأکید دارد.

هدف نهایی این نمایش، از نگاه خالق آن، ایجاد پرسش در ذهن کودک است؛ پرسش‌هایی ساده اما عمیق درباره احساسات درونی. موچانی می‌گوید اگر کودک یا نوجوان پس از دیدن نمایش با این حس از سالن خارج شود که دیده و شنیده شده و احساساتش قابل احترام است، نمایش به هدف روان‌شناختی خود رسیده است. «غول خمیازه‌ای» در این معنا، تئاتر را به پلی امن برای گفت‌وگو میان کودک، خانواده و دنیای درونی او تبدیل می‌کند، نه صرفاً یک سرگرمی کوتاه‌مدت.

پایان//