در گفت‌وگو با آزنیک مطرح شد

پایه‌های نشاط و امید کودکان را با بی‌توجهی تخریب نکنیم

علی تفرشی با هشدار درباره بی‌توجهی به نیازهای فرهنگی نسل جدید گفت: «امروز کودکان ما موسیقی‌هایی را زمزمه می‌کنند که اصلاً مناسب سنشان نیست»؛ او معتقد است نبود موسیقی کودک می‌تواند آینده‌ی فکری و عاطفی بچه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری آزنیک، علی تفرشی آهنگساز باسابقه موسیقی کودک و نوجوان با اشاره به سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود در این حوزه گفت:«موسیقی را از سال ۶۸ در هنرستان موسیقی به‌صورت آکادمیک شروع کردم و می‌توانم بگویم اولین کار کودکی که آهنگسازی‌اش را انجام دادم و پخش شد و شنیده شد، در سال ۷۳ بود؛ مجموعه‌ای از گروه کودک شبکه یک به‌اسم کلاس اولی‌ها که به حسنی معروف شد و برای آن برنامه آهنگسازی کردم. ترانه‌های متعددی داشت و پس از آن بیش از ۷۰ قطعه کودک فقط برای شبکه یک سریال‌ها و مجموعه‌های عروسکی و نمایشی کار کردم.»

او افزود:«اولین آلبومی هم که کار کردم، آلبوم کودک و نوجوان بود به‌اسم صدای شکفتن که در کانون پرورش فکری کودکان کار کردم در سال ۷۵ بود. آن مجموعه آلبوم و خب دیگر تعداد زیادی کارهایی که در سال‌های بعد انجام دادم در این حوزه.»

آموزش و سرگرمی باید هم‌زمان در موسیقی کودک باشد

تفرشی درباره نگاهش در ساخت آثار کودک توضیح داد:«وقتی کار کودک برای آهنگسازی به‌دست ما می‌رسد، اولین چیزی که به آن فکر می‌کنم، این است که شور و نشاط کودکانه داشته باشد؛ چه در ملودی و ساختار قطعه و چه در تنظیم و سازبندی. بعد چیزی که اهمیت دارد این است که در عین سادگی، آموزشی هم باشد. این دو برای من هر دو با هم شکل می‌گیرد.»

موسیقی کودک امروز جایگاه ندارد

او صریح گفت:«در حال حاضر اصلاً جایگاه خوبی ندارد. می‌توانم بگویم چیزی به اسم موسیقی کودک نداریم. چیزی نمی‌بینم، نمی‌شنوم؛ مگر اینکه کاملاً خودجوش و شخصی دوستان آهنگساز به این ژانر از موسیقی بپردازند.»

تفرشی ادامه داد:«قبلاً گروه کودک تلویزیون کار می‌کرد، مجموعه‌های تلویزیونی ساخته می‌شد که موسیقی کودک در آن نقش مهمی داشت. اما الان تقریباً برنامه کودک ساخته نمی‌شود؛ صرفاً یک‌سری انیمیشن پخش می‌شود. مثل قدیم نویسنده، کارگردان و طراح نداشت که کار تخصصی و مفصل تولید شود.»

او با اشاره به نقش کانون پرورش فکری گفت:«کانون سال‌ها بسیار فعال بود اما مدت‌هاست چیزی از آن نمی‌بینم و نمی‌شنوم.»

نبود حمایت و مسیر دشوار تولید

تفرشی بر کمبود حمایت تاکید کرد و گفت:«هیچ نهاد و ارگانی حمایتی نمی‌کند. آهنگسازان جوان که کار می‌کنند، جایی ندارند که از کارشان حمایت شود و پخش شود. بچه‌ها بیشتر موسیقی‌هایی می‌شنوند که اصلاً مناسب نیست و متأسفانه آنها را زمزمه می‌کنند.»

نقش رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی

او افزود:«امروز تولید و انتشار موسیقی تغییر کرده. انتشار و رساندن اثر به مخاطب تخصص آهنگساز نیست. اینجاست که حمایت رسانه‌ها و ارگان‌ها ضروری است؛ حمایتی که من امروزه نمی‌بینم.»

رقابت با موسیقی تجاری

تفرشی درباره راه‌های جذب کودکان گفت:«نمی‌توان موسیقی تجاری را حذف کرد؛ قدرت آن زیاد است. تنها راه رقابت این است که موسیقی کودک بیشتر تولید و ارائه شود. آنقدر که فضا پر شود از موسیقی مناسب کودک و اصلاً فرصت برای موسیقی تجاری نامناسب باقی نماند.»

پیام پایانی: آینده‌ی کودکان در خطر بی‌توجهی است

او با انتقاد جدی نسبت به سیاست‌گذاری‌های فرهنگی گفت:«تمام دنیا برای تربیت و رشد کودکان اهمیت قائل‌اند؛ اما در کشور ما هیچ اهمیتی نمی‌بینم. موسیقی کودک پایه‌های تفکر، ذهنیت، نشاط و امید بچه‌ها را می‌سازد. اگر به این مقوله پرداخته نشود، در آینده ضعفش را بیشتر احساس می‌کنیم.»

تفرشی در پایان تأکید کرد:«آرزو می‌کنم به موسیقی کودک توجه بیشتری شود. دوستان متخصص و با ذوق در این حوزه کار می‌کنند اما حمایتی نمی‌بینم. امیدوارم دوباره موسیقی کودک به جایگاه قبل و حتی بهتر از آن برگردد تا بچه‌ها موسیقی سالم و مناسب سن خود را بشنوند.»

پایان//